ថ្វីត្បិតតែសង្គ្រាមបានបញ្ចប់ និងជាយុគសម័យទំនើបក៏ដោយ ក៏ឥទ្ធិពលនៃគ្រាប់មីន និងសំណល់ជាតិផ្ទុះផ្សេងទៀតនៃសង្គ្រាម (ERWs) មកលើអាយុជីវិតរបស់ជនស៊ីវិល នៅតែមានការបំផ្លិចបំផ្លាញនៅក្នុងព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជា។ បុគ្គលស្លូតត្រង់បានរងគ្រោះដោយគ្រោះថ្នាក់រាប់មិនអស់ដែលបង្កឡើងដោយគ្រាប់មីន យុទ្ធភ័ណ្ឌមិនទាន់ផ្ទុះ និងយុទ្ធភណ្ឌរំសេវផ្ទុះដែលបោះបង់ចោល ទោះបីជា CMAC បានខិតខំប្រឹងប្រែងយ៉ាងសំខាន់ក្នុងការកាត់បន្ថយផលប៉ះពាល់ដ៏គ្រោះថ្នាក់នៃអាវុធប្រល័យលោកទាំងនេះក៏ដោយ។
ការធានាឱ្យបាននូវការបោសសម្អាត និងការរំដោះតំបន់ ដែលរងផលប៉ះពាល់ ដោយគ្រាប់មីន/សំណល់ជាតិផ្ទុះពីសង្គ្រាម (ERW) ត្រូវបានកំណត់ថា ជាគោលបំណងសំខាន់ក្នុងចំណោមកម្មវិធីស្នូលទាំងបួនរបស់ CMAC ដូចមានចែងក្នុងព្រះរាជក្រឹត្យ។ ប្រសិនបើគ្មានការខិតខំប្រឹងប្រែងក្នុងគោលបំណងនេះទេ ស្ថិតិនៃជនរងគ្រោះដែលមានទុក្ខព្រួយនឹងបន្ត រារាំងដល់ការប្រើប្រាស់ដីធ្វើកសិកម្ម ហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធរបស់ប្រទេស និងកិច្ចខិតខំប្រឹងប្រែងអភិវឌ្ឍន៍របស់ជាតិ។ លើសពីនេះទៅទៀត ការភ័យខ្លាចនិងកង្វះការដោះស្រាយចំពោះបញ្ហាគ្រាប់មីន/សំណល់ជាតិផ្ទុះពីសង្គ្រាម នឹងបន្តរីករាលដាលឥតឈប់ឈរ ដែលធ្វើឱ្យខូចខាតដល់កិច្ចខិតខំប្រឹងប្រែងរួមគ្នារបស់ CMAC ដើម្បីកាត់បន្ថយការព្រួយបារម្ភនេះ។ ឧបករណ៍ដោះមីន កងឯកភាពកម្ចាត់មីន និងអង្គភាពជំនាញផ្សេងៗរបស់ CMAC បានបង្ហាញឱ្យឃើញពីធាតុផ្សំដ៏សំខាន់ក្នុងការសង្គ្រោះជីវិត និងលើកកម្ពស់វឌ្ឍនភាពសេដ្ឋកិច្ចសង្គមរបស់កម្ពុជា។
អ្នកកាត់បន្ថយហានិភ័យគ្រាប់មីនសហគមន៍ (CBMRR) មានគោលបំណងកាត់បន្ថយចំនួនជនរងគ្រោះដោយសារគ្រាប់មីន/យុទ្ធភណ្ឌមិនទាន់ផ្ទុះនៅក្នុងតំបន់គោលដៅរបស់ខ្លួន តាមរយៈយុទ្ធសាស្ត្រដែលអាចធ្វើការផ្សព្វផ្សាយ ដើម្បីកាត់បន្ថយហានិភ័យ។ បណ្តាញការងារនេះ គឺដើម្បីអភិវឌ្ឍសមត្ថភាព ប្រសិនបើសហគមន៍ធ្វើអន្តរកម្មជាមួយសមាសធាតុសកម្មភាពមីនផ្សេងទៀត និងដើម្បីធានាថាសមាសធាតុសកម្មភាពមីនទាំងនេះ គឺឆ្លើយតបទៅនឹងសំណើរបស់សហគមន៍។ ប្រជាពលរដ្ឋនៅតាមតំបន់គោលដៅត្រូវបានប្រមូលផ្តុំ ដើម្បីក្លាយជាចំណុចស្នូលសម្រាប់បញ្ហាគ្រាប់មីនមិនទាន់ផ្ទុះ នៅក្នុងសហគមន៍របស់ពួកគេ តាមរយៈការបង្កើតគណៈកម្មាធិការកម្ចាត់មីន និងយុទ្ធភណ្ឌមិនទាន់ផ្ទុះនៅថ្នាក់ភូមិ ឃុំ និងស្រុក។
ការផ្ដល់ជំនួយជូនជនរងគ្រោះ ដែលជាទិដ្ឋភាពសំខាន់ នៃការអភិវឌ្ឍន៍ក្រោយការបោសសម្អាត ដែលពេលនេះធ្វើឡើងដោយក្រុមអប់រំហានិភ័យមីនរបស់ CMAC។ កាលពីពេលថ្មីៗនេះ CMAC បានចាប់ផ្តើមគម្រោងគាំទ្រសេដ្ឋកិច្ចសង្គម ចំពោះជនរងគ្រោះដោយសារគ្រាប់មីន និងសំណល់ជាតិផ្ទុះពីសង្គ្រាម ដោយផ្តោតលើបុគ្គលរងពិការភាព ពីផលប៉ះពាល់ដោយគ្រាប់មីន និងសំណល់ជាតិផ្ទុះពីសង្គ្រាម ក្នុងខេត្តពោធិសាត់ បាត់ដំបង ប៉ៃលិន និងខេត្តបន្ទាយមានជ័យ។ ការសាកល្បងដំបូង គឺធ្វើឡើងនៅស្រុក សំឡូត ខេត្តបាត់ដំបង ដែលគម្រោងគាំទ្រសេដ្ឋកិច្ចសង្គម ចំពោះជនរងគ្រោះដោយសារគ្រាប់មីន និងសំណល់ជាតិផ្ទុះពីសង្គ្រាមនេះ បានពង្រីកគោលដៅដល់ ស្រុក គាស់ក្រឡ ក្នុងខេត្តបាត់ដំបងដូចគ្នា និងស្រុកផ្សេងៗទៀត នៅក្នុងខេត្តប៉ៃលិន ។
CMAC គឺជាអ្នកជម្រុញក្នុងការរួមបញ្ចូលសកម្មភាពអភិវឌ្ឍន៍ ប្រកបដោយចីរភាពទៅក្នុងប្រតិបត្តិការរំដោះមីនរបស់ខ្លួន។ ដោយចាប់ដៃគូជាមួយអង្គការក្រៅរដ្ឋាភិបាលអន្តរជាតិ និងអង្គភាពអន្តរជាតិផ្សេងទៀត ព្រមទាំងក្រុមហ៊ុនឯកជនផងដែរ ដែលCMAC បានបង្កើតវិធីសាស្រ្តរួមមួយ សម្រាប់ការគាំទ្រសហគមន៍ និងជនរងគ្រោះ ដោយអនុវត្តគម្រោង ដោយផ្តោតលើការអភិវឌ្ឍន៍សហគមន៍ដ៏រឹងមាំបន្ទាប់ពីសកម្មភាពរំដោះមីន។ គម្រោងមួយចំនួនមានកញ្ចប់អភិវឌ្ឍន៍របស់ខ្លួនដើម្បីទ្រទ្រង់ការស្តារនីតិសម្បទាក្នុងតំបន់ ប៉ុន្តែប្រសិនជាមិនមានទេ CMACនឹងទាក់ទងទៅអង្គការក្រៅរដ្ឋាភិបាល និងក្រុមហ៊ុនឯកជន ឬបុគ្គលផ្សេងទៀត ដើម្បីផ្តល់ជំនួយអភិវឌ្ឍន៍។
សកម្មភាពមីនដែលផ្តោតលើការអភិវឌ្ឍន៍ មិនមែនគ្រាន់តែបោសសម្អាតមីន/យុទ្ធភណ្ឌមិនទាន់ផ្ទុះប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែថែមទាំងជម្រុញការអភិវឌ្ឍន៍សហគមន៍មូលដ្ឋាន ដោយអនុញ្ញាតឱ្យពួកគេប្រើប្រាស់ដីធ្លីបានឡើងវិញ បន្ទាប់ពីការបោសសម្អាតរួចរាល់។ លើសពីនេះ ការពង្រឹងអំណាចក្នុងតំបន់ត្រូវបានពង្រឹង ដោយការរួមបញ្ចូលសមាជិកនៃសហគមន៍ ដែលរងផលប៉ះពាល់ នៅក្នុងដំណើរការធ្វើផែនការសកម្មភាពមីន
