សារមន្ទីរតេជោសន្តិភាព

កសាងស្មារតីសន្តិភាពក្នុងចំណោមយុវជនជំនាន់ថ្មី

ការផ្តល់ចំណេះដឹង និងជំនាញក្នុងវិស័យសកម្មភាពមីន

ផ្សព្វផ្សាយវប្បធម៌សន្តិភាព និងការស្តារទំនាក់ទំនងមិត្តភាពជាសាធារណៈ (ដោយសហការជាមួយសារមន្ទីរប្រល័យពូជសាសន៍ទួលស្លែង និង មជ្ឈមណ្ឌលសន្តិភាព អន្លង់វែង )

មីនខ្យល់ (ប្រឆាំងមនុស្ស)

គ្រាប់មីនប្រឆាំងមនុស្ស ត្រូវបានបង្កឡើងដោយរងសម្ពាធនៃការសង្កត់ស្រាល ការផ្ទុះអាចបង្កឲ្យមានរបួស ឬរហូតសម្លាប់បាត់បង់ជីវិតដែលជារឿយៗ បង្កគ្រោះថ្នាក់នៅអវយវៈខាងក្រោម។ គ្រាប់មីនប្រឆាំងមនុស្ស ត្រូវបានកប់នៅក្រោមផ្ទៃដី ហើយត្រូវបានហាមឃាត់ដោយសន្ធិសញ្ញាអន្តរជាតិ ដោយសារតែការគំរាមកំហែងយូរអង្វែងរបស់គ្រាប់មីនទាំងនេះ ចំពោះជនស៊ីវិល។

មីនខ្យល់ (ប្រឆាំងរថក្រោះ)

មីនប្រឆាំងរថក្រោះ ត្រូវបានរចនាឡើងដើម្បីបំផ្លាញ ឬបង្អា្កក់យានជំនិះ។ មីនប្រឆាំងរថក្រោះ ត្រូវការសម្ពាធសង្កត់ខ្លាំងពីយានជំនិះ ដើម្បីបំផ្ទុះ និងមានផ្ទុកសារធាតុផ្ទុះច្រើន។ គ្រាប់មីនទាំងនេះ បណ្តាលឱ្យខូចខាតយ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរដល់រថក្រោះ ដែលជារឿយៗធ្វើឱ្យយានជំនិះទាំងនេះ មិនអាចបន្តដំណើរការបាន។

គ្រាប់មីនជះអំបែងកំណត់ទិសដៅ

ចំពោះគ្រាប់មីនជះអំបែងតាមទិសដៅ នៅពេលផ្ទុះគ្រោងបំណែកដែក នឹងជះអំបែងក្នុងទិសដៅកំណត់ណាមួយ។ ដំណើរការការផ្ទុះ ដោយការបញ្ជា ឬ ខ្សែអន្ទាក់ (tripwires) គ្រាប់មីនទាំងនេះត្រូវបានប្រើក្នុងការរៀបចំការពារ ដោយគ្របដណ្តប់លើតំបន់សំខាន់ៗជាមួយនឹងការជះបាចសាចដ៏ធំទូលាយ។

គ្រាប់មីនលោតជះអំបែង

គ្រាប់មីនលោតជះអំបែង មុនពេលបំផ្ទុះវានឹងលោតទៅខាងលើ ហើយនឹងជះបំបែងដ៏ខ្លាំងក្លាទៅលើកន្លែងគោលដៅ។ ដំណើរការការផ្ទុះដោយបង្កៃ ដែលបង្កឡើងដោយជាន់ ឬខ្សែអន្ទាក់ គ្រាប់មីនទាំងនេះផ្ទុះនៅត្រឹមកម្ពស់នៃដងខ្លួនមនុស្ស ដែលធ្វើឱ្យគ្រាប់មីនទាំងនេះ កាន់តែគ្រោះថ្នាក់ និងពិបាកក្នុងការជៀសផុតពីគ្រោះថ្នាក់។

គ្រាប់មីនជះអំបែង

គ្រាប់មីនជះអំបែង នៅពេលផ្ទុះនឹងជះបំណែកដែកមុតស្រួចគ្រប់ទិសទី។ គ្រាប់មីនជះអំបែង ត្រូវបានបង្កឡើងដោយជាន់អន្ទាក់ ហើយត្រូវបានរចនាឡើងដើម្បីបង្ករបួស ឬសម្លាប់នរណាម្នាក់ ដែលមានទីតាំងនៅក្បែរនោះ ការផ្ទុះនេះនឹងបណ្តាលឱ្យមានការខូចខាតដោយមិនរើសទីកន្លែង ពោលគឺបាចសាចក្នុងលំហរយ៉ាងទូលាយ។

គ្រាប់កាំភ្លើងធំ

គ្រាប់កាំភ្លើងធំ សម្ដៅលើអាវុធដែលមានសមត្ថភាពធំដូចជា គ្រាប់កាំភ្លើងផ្លោង គ្រាប់កាំភ្លើងផ្លោងចម្ងាយឆ្ងាយ និងគ្រាប់រ៉ុក្កែត ដែលប្រើសម្រាប់បាញ់ក្នុងរយៈចម្ងាយឆ្ងាយ។ ជាធម្មតាគ្រាប់កាំភ្លើងធំ ត្រូវបានប្រើប្រាស់សម្រាប់តំបន់ប្រយុទ្ធទម្លាក់គ្រាប់បែក តំបន់ដឹកបញ្ជូនគ្រឿងផ្ទុះ អាវុធយុទ្ធភណ្ឌ ឬអាវុធគីមីទៅកាន់ទីតាំងសត្រូវ។

គ្រាប់បែកចង្កោម

កូនគ្រាប់បែកចង្កោម គឺជាអាវុធដែលបញ្ចេញគ្រាប់បែកតូចៗនៅលើផ្ទៃដីធំទូលាយ។ កូនគ្រាប់បែកចង្កោមរចនាឡើង សម្រាប់ក្រុមសត្រូវគោលដៅ ដែលមានភាពចម្រូងចម្រាសខ្លាំង ដូច្នេះហើយទើបគ្រាប់បែកតូចៗទាំងនេះ នៅតែអាចបន្តគ្រោះថ្នាក់យូរអង្វែងដល់ជនស៊ីវិល ពីព្រោះចំពោះគ្រាប់បែកដែលមិនទាន់ផ្ទុះ គឺនៅតែអាចមានលទ្ធភាពបង្កគ្រោះថ្នាក់បានជាច្រើនឆ្នាំបន្តទៅមុខទៀត។

ម្តាយគ្រាប់នៃគ្រាប់បែកចង្កោម

ស្រដៀងទៅនឹង គ្រាប់បែកចង្កោមដែរ ប៉ុន្តែម្តាយគ្រាប់នៃគ្រាប់បែកចង្កោម ជាមេដែលផ្ទុកកូនគ្រាប់បែកចង្កោមជាច្រើននៅខាងក្នុង។ នៅពេលគេទំលាក់ ម្តាយគ្រាប់បែកនឹងបំបែកខ្លួនជា២ ហើយបាចសាចកូនគ្រាប់បែកចង្កោមទាំងនោះ ទៅលើតំបន់គោលដៅ។ ប្រភេទគ្រាប់ទំលាក់នេះ ត្រូវបានប្រើប្រាស់ដើម្បីវាយប្រហារទៅលើទាំងមនុស្ស និងទាំងរថក្រោះ។

គ្រាប់ទំលាក់ជះអំបែង

គ្រាប់បែកជះអំបែង ត្រូវបានរចនាឡើងដើម្បីបំផ្ទុះ និងបំបែក ដែកជាបំណែកមុតស្រួចជះក្នុងលំហរដ៏ធំទូលាយ។ គ្រាប់ទម្លាក់ជះអំបែងមានប្រសិទ្ធភាពប្រឆាំងនឹងទ័ពថ្មើរជើង និងគោលដៅងាយៗ ដែលបណ្តាលឱ្យមានរបួស ឬស្លាប់ដោយសារបំណែកអំបែង ដែលបាចសាចពាសពេញកន្លែងផ្ទុះនោះ។

គ្រាប់ទម្លាក់ទូទៅ

គ្រាប់ទម្លាក់ទូទៅ គឺជាគ្រាប់ផ្ទុះដែលប្រើប្រាស់ដោយកងទ័ពអាកាស។ គ្រាប់ទម្លាក់ទូទៅ មានឥទ្ធិពលស្មើគ្នាលើការជះបំបែងផង និងការទំលុះជ្រែកចូលផង ដែលធ្វើឱ្យគ្រាប់ទម្លាក់ទូទៅនេះ មានសមត្ថភាពបង្កគ្រោះថ្នាក់ គោលដៅផ្សេងៗដូចជាអគារ យានជំនិះ និងហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធជាដើម។

គ្រាប់ទម្លាក់ពហុបំណង

គ្រាប់ទម្លាក់ប្រភេទនេះ គឺជាគ្រាប់បែកទម្លាក់ទូទៅដែលបណ្តែតតាមខ្យល់ ហើយត្រូវបានរចនាឡើងដើម្បីកាត់បន្ថយភាពធន់នឹងខ្យល់ ដែលអនុញ្ញាតឱ្យកំណត់គោលដៅបានត្រឹមត្រូវ។ រូបរាងរបស់វាអាចឱ្យពួកវារក្សាល្បឿន និងចំគោលដៅជាក់លាក់នៅពេលទម្លាក់ពីទីកម្ពស់ខ្ពស់

គ្រាប់បែកដៃ

គ្រាប់បែកដៃ គឺជាប្រដាប់បង្កផ្ទុះ ដែលបោះដោយដៃ ឬបាញ់បង្ហើរដោយកម្លាំងរំសេវចេញពីកាំភ្លើងណាមួយ។ គ្រាប់បែកដៃត្រូវបានប្រើក្នុង ការប្រយុទ្ធ ក្នុងសមរភូមិជិត ដើម្បីបង្ករបួស ឬសម្លាប់សត្រូវតាមរយៈបំណែកអំបែង ឬសម្ពាធខ្យល់។ ប្រភេទគ្រាប់បែកដៃទាំងនោះរួមមាន ប្រភេទជះអំបែង ប្រភេទផ្សែង និងប្រភេទបង្ករអគ្គីភ័យ។

គ្រាប់ទម្លាក់បង្កអគ្គីភ័យ

គ្រាប់ទម្លាក់បង្កអគ្គីភ័យ ត្រូវបានរចនាឡើងដើម្បីបញ្ឆេះភ្លើងនៅពេលវាផ្ទុះ។ គ្រាប់ទម្លាក់បង្កអគ្គីភ័យ ផ្ទុកនូវវត្ថុធាតុដូចជា Napalm ឬ Thermite ដែលឆេះខ្លាំង ដែលបណ្តាលឱ្យខូចខាតយ៉ាងខ្លាំងដល់ហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធ និងសម្ភារៈ ហើយត្រូវបានប្រើសម្រាប់ ការបំផ្លាញកន្លែងណាមួយ។

ស៊ែនស៊ឺ

ស៊ែនស៊ឺរបស់យោធា គឺប្រើប្រាស់ដើម្បីចាប់សញ្ញានៃការបម្លាស់ទី កំដៅ សំឡេង ឬសញ្ញាផ្សេងទៀត។ ពួកវាមានសារៈសំខាន់សម្រាប់ការឃ្លាំមើល កំណត់គោលដៅ និងបង្កឱ្យមានការការពារដោយស្វ័យប្រវត្តិ ដែលជារឿយៗត្រូវបានដាក់បញ្ចូលទៅក្នុងគ្រាប់ទម្លាក់ឆ្លាតវៃ ឬគ្រាប់មីនវៃឆ្លាត។

សារធាតុពុល

សារធាតុពុលសម្ដៅលើសារធាតុគីមីដែលបង្កគ្រោះថ្នាក់ ឬបណ្ដាលឲ្យស្លាប់នៅពេលស្រូប លេបចូល ឬប៉ះពាល់។ នៅក្នុងភាសាយោធា ជាតិពុលដែលមានក្នុងផ្នែកសង្គ្រាមគីមី ដូចជា សារធាតុ Sarin ឬឧស្ម័ន Mustard ដែលប្រើសម្រាប់បំពុល ឬសម្លាប់កងកម្លាំងសត្រូវ។